Brenda katër linjave të fushës, Kylian Mbappe, Antoine Griezmann, Olivier Giroud dhe shokët e tyre e çojnë Francën në rrugën e suksesit.
Megjithatë, jashtë tyre, “gjenerali” i madh është Didier Deschamps. Trajneri 54-vjeçar nga Bayonne po shfaqet në formë, një legjendë e gjallë e Botërorit pasi tashmë ka shkruar historinë dhe vijon të shtojë faqe “të arta” në kapitujt e saj.
Sonte ai u bë trajneri i parë në 32 vjet që drejtoi një skuadër në finalet e Kupës së Botës, ndërsa mbajtësja e titullit Franca mundi Marokun në gjysmëfinalen e Katarit 2022.
I fundit që arriti diçka të ngjashme ishte Franz Beckenbauer, i cili humbi nga Gjermania Perëndimore në vitin 1986, por fitoi titullin në vitin 1990.
Kështu, të dielën (18/12, ora 17:00) në finale kundër Argjentinës, Deschamps do të përpiqet të bëhet i vetmi për të kapur arritjen “përhumbëse” të Vittorio Pozzo, i vetmi me dy pushtime radhazi, me Italinë në 1934 dhe 1938.
E megjithatë gjithçka nuk nisi aq “rozë” për Deschamps, as në futbollin dhe as në karrierën e tij si trajner. Viti 1989 ishte viti kur ai debutoi në kombëtaren franceze të drejtuar nga Michel Platini, ndërsa rastësisht në të njëjtin vit u martua me dashurinë e tij adoleshente, Claude-Antoinette me të cilin në vitin 1996 patën djalin e tyre të vetëm, Dylan.
Ndërkohë dështimet në nivel ndërkombëtar ishin të vazhdueshme dhe… të padurueshme. Franca mbeti jashtë dy Botërore radhazi (1990, 1994) dhe u eliminua vetëm në raundin e parë të EURO 1992.
Epo thonë se çdo fëmijë sjell fatin e vet, sepse lindja e Dylanit përkoi me… rilindjen e bleus dhe Didier Dessan. Me shiritin e kapitenit, ai udhëhoqi Francën në gjysmëfinale të EURO 1996, dy vjet më vonë në triumfin e Botërorit 1998 në Paris dhe në vitin 2000 në pushtimin e Kampionatit Evropian.
Një vit më vonë, në 2001, ai vari këpucët pas një karriere të shkëlqyer në Nantes, Marseille dhe Juventus (më pak në Chelsea dhe Valencia) dhe u bë trajner.
Kërkesa ishte e menjëhershme me qëndrime të njëpasnjëshme dhe të suksesshme në Monaco, Juventus, Marseille dhe që nga viti 2012 në kombëtaren franceze me synimin për rigjenerimin (e ri) të skuadrës pas dështimit në kompeticionet e fundit.
Fillimi nuk la mesazhet më optimiste pasi në kualifikueset e Botërorit 2014 ishte shumë e vështirë dhe në finalet e Brazilit u eliminua në çerekfinale (nga triumfuesja e mëvonshme) Gjermania.
Por më pas nisi… mitingu. Në vitin 2016, Franca u rishfaq pas 20 vitesh në një finale të EURO ku u mund në kohën shtesë nga Portugalia.
Dy vjet më vonë (2018) ‘DD’ festoi fitimin e Kupës së Botës në fushat e Rusisë dhe iu bashkua klubit shumë ekskluziv të atyre që kanë ngritur trofeun si lojtarë dhe trajnerë.
Anëtarët e saj janë vetëm tre: francezi, Mario Lobo Zagallo (Brazil, 1958, 1962 si lojtar, 1970 si trajner) dhe Franz Beckenbauer (1974 si lojtar, 1990 si trajner).
Pas një “pushimi” në EURO 2020 (që u zhvillua në vitin 2021 për shkak të Covid) dhe eliminimit nga Zvicra me penallti në fazën e parë të eliminimit, Deschamps është sërish ylli i një momenti të madh në futbollin francez.
